Eeuwige vuren zijn vuren die ontstaan in aardgasleidingen of door menselijk ingrijpen en die lang blijven branden zonder te worden geblust.
1. Eternal Flame Falls, Shale Creek Preserve, New York, VS

De 20 centimeter hoge eeuwige vlam die al duizenden jaren brandt in een kleine grot achter de 10,7 meter hoge Eternal Flame Falls in het Shale Creek Preserve, is een van de beroemdste eeuwige vlammen ter wereld.
Onderzoekers zijn er nog niet in geslaagd een permanente brandstofbron voor deze eeuwige vlam te vinden. De theorie is dat een geologisch proces op 400 meter diepte geleidelijk aardgas uit schaliegesteente vrijmaakte en zo het vuur aanwakkerde.
Het kleine vuur kan het grootste deel van het jaar waargenomen worden en brandt zelfs in de winter, wanneer de waterval bevriest. Soms kan het echter gebeuren dat de lamp uitgaat en dan opnieuw moet worden aangestoken.
2. Yanartas, Olympos-vallei, Türkiye

Yanartas ligt op de berg Chimaera in de Olymposvallei in de stad Antalya, Turkije. Tegenwoordig zijn er tientallen kleine, natuurlijke, eeuwige vlammen te vinden. Ze branden al meer dan 2,5 millennia. 's Nachts lijkt het hier een ware hel op aarde.
3. Erta Ale, Ethiopië

Erta Ale is een 613 meter hoge schildvulkaan in het Afar Basin, Ethiopië. Bekend is het nabijgelegen lavameer, dat regelmatig actief is. Hierdoor wordt het ook wel 'de poort naar de hel' genoemd. Het lavameer van Erta Ale werd in 1906 ontdekt.
4. Yanar Dağ, Azerbeidzjan

Yanar Dağ in Azerbeidzjan, gelegen in de Kleine Kaukasus, Azerbeidzjan, is een natuurlijk eeuwig vuur. Yanar Dag brandde uit doordat er aardgas lekte uit het poreuze zandsteen op de heuvel boven de Absheronbaai, die 2,74 m hoog kan zijn.
5. Darvaza-gaskrater, Turkmenistan

De Darvazakrater in Turkmenistan brandt al meer dan 50 jaar onafgebroken en wordt daarom ook wel de Poort naar de Hel genoemd.
Deze eeuwige vlam is door mensenhanden gemaakt. In de jaren zeventig ontdekten Russische petroleumingenieurs een enorm gasveld en boorwerkzaamheden in het gebied leidden tot een ondergrondse instorting, waardoor grote hoeveelheden methaangas naar de oppervlakte kwamen. Het team van ingenieurs besloot het ontsnappende gas te verbranden om te voorkomen dat het methaangehalte te hoog zou worden.