Home
» Wiki
»
Bewonder de prachtige kosmische wolken door de ogen van de Hubble-telescoop
Bewonder de prachtige kosmische wolken door de ogen van de Hubble-telescoop
De Hubble-ruimtetelescoop bewijst opnieuw dat hij van onschatbare waarde is voor astronomisch onderzoek. Hij bracht een verbluffend beeld terug van wat ooit door astronomen als hinderlijk werd beschouwd: kosmisch stof. Vroeger beschouwden astronomen stof als een groot probleem, omdat het hun waarnemingen van belangrijke objecten belemmerde. De afgelopen decennia zijn wetenschappers zich echter steeds meer bewust geworden van het belang van kosmisch stof voor de vorming van sterren en planeten, en zelfs voor het creëren van nieuwe moleculen in de ruimte.
Deze afbeelding toont stof- en gaswolken in de buurt van de Tarantula-nevel, een gebied dat bekendstaat om zijn adembenemende schoonheid. Het maakt deel uit van een satellietsterrenstelsel van de Melkweg, de Grote Magelhaense Wolk, die zich op een afstand van 160.000 lichtjaar van de aarde bevindt en een levendige stellaire broedplaats is. De Tarantulanevel wordt door astronomen vaak beschouwd als een klassiek voorbeeld van de studie van stervorming en evolutie.
Hieronder ziet u de volledige foto:
Gas- en stofwolken vlakbij de Tarantulanevel, gelegen in de Grote Magelhaense Wolk, op ongeveer 160.000 lichtjaar afstand.
Stervorming in dit gebied wordt aangewakkerd door de aanwezigheid van stof. Het stof klontert samen en trekt door de zwaartekracht andere deeltjes aan, waardoor uiteindelijk kernen ontstaan die planeten of sterren vormen. Het stof fungeert ook als koelmechanisme, doordat het helpt het gas te condenseren en aan het mengsel toe te voegen.
"De kleurrijke gaswolken van de nevel bevatten filamenten en donkere stofklonten", leggen Hubble-wetenschappers uit. Dit stof verschilt van gewoon huisstof, dat kan bestaan uit gronddeeltjes, huidcellen, haar of zelfs plastic. Kosmisch stof bestaat meestal uit koolstof of moleculen genaamd silicaten, die silicium en zuurstof bevatten .
Toch kan stof nog steeds een probleem vormen voor astronomen. Daarom werken instrumenten als de James Webb Space Telescope (JWST) in het infraroodbereik, waardoor ze door stof heen kunnen kijken en structuren kunnen observeren die anders onzichtbaar zouden blijven. Dit is mogelijk omdat het stof weliswaar ondoorzichtig is in het zichtbare lichtbereik (de golflengten die het menselijk oog kan zien en die tevens het belangrijkste werkbereik van Hubble vormen), maar wel infrarode straling doorlaat.
Door gegevens van telescopen voor zichtbaar licht, zoals Hubble, en infraroodtelescopen, zoals Webb, te combineren, kunnen wetenschappers zowel de stoffige objecten in ons sterrenstelsel en daarbuiten als interne structuren die door stof worden verhuld, observeren.