Het gebruik van gezichtskenmerken om autisme op te sporen, is een groeiend onderzoeksgebied. Hoewel het kan helpen bij de diagnose, is veel van het onderzoek nog onbetrouwbaar.

Als u een autismespectrumstoornis (ASS) heeft of vermoedt dat u autisme hebt, kan het lastig zijn om een diagnose te krijgen. Onderzoekers en clinici zijn voortdurend op zoek naar manieren om aandoeningen zoals autisme efficiënter en nauwkeuriger te diagnosticeren.
Mensen met autisme kunnen andere gezichtskenmerken hebben dan normale mensen. Als de diagnose autisme wordt gesteld door naar de gelaatstrekken van een persoon te kijken, kan dit de diagnose versnellen en ervoor zorgen dat de benodigde ondersteuning sneller wordt verleend.
Hebben autistische mensen bijzondere gezichtskenmerken?
Ja, sommige onderzoeken ondersteunen het idee dat autistische mensen een specifieke set gezichtskenmerken hebben. Uit een onderzoek uit 2019 onder kinderen met autisme kwamen twee gezichtskenmerken naar voren die autisme helpen identificeren; De hoogte van het midden van het gezicht is verlaagd en de ogen staan ver uit elkaar.
Deze studie had een kleine onderzoeksgrootte en werd alleen met blanke kinderen uitgevoerd. Het onderzoek is niet betrouwbaar vanwege de beperkingen.
Aanvullend onderzoek naar gezichtskenmerken bij kinderen met autisme ondersteunt de bevindingen van de eerste studie, die suggereert dat gezichtskenmerken van autisme onder meer het volgende omvatten:
- Het bovenvlak is breder
- Grotere mond en philtrum
- Korter middengezicht
- Bredere ogen
De auteurs suggereren ook dat verschillen in de hersenontwikkeling bij mensen met autisme kunnen leiden tot verschillende gezichtskenmerken. Het gebruik van fysieke signalen om autisme te detecteren, is een groeiend onderzoeksgebied.
Het is belangrijk om te weten dat er nog maar beperkt onderzoek naar dit onderwerp is gedaan. Het zien van deze gezichtskenmerken betekent dus niet automatisch dat u autisme heeft. Je kunt nog steeds autisme hebben, zelfs zonder hen
Tegenwoordig wordt de diagnose autisme bij kinderen vaak gesteld op basis van observatiemethoden die de sociale en cognitieve ontwikkeling beoordelen. Er zijn momenteel twee belangrijke hulpmiddelen om autisme te diagnosticeren:
- Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5e editie, tekstuele herziening (DSM-5-TR) : beschrijft de criteria die veel professionals in de geestelijke gezondheidszorg gebruiken om autismespectrumstoornis te diagnosticeren.
- Modified Checklist for Autism in Toddlers (M-CHAT) : een checklist van aan- of afwezige ontwikkelingsverschijnselen die wordt gebruikt om kinderen van 16 tot 30 maanden te diagnosticeren.
Kunnen gezichtskenmerken helpen bij het diagnosticeren van autisme?
Het antwoord is ja. Ze mogen echter niet als enige basis dienen voor de diagnose van autisme. Onderzoek uit 2022 keek naar verschillende modellen die autisme konden detecteren aan de hand van gezichtskenmerken. Hieruit bleek dat veel modellen autisme met een nauwkeurigheid van 86% tot 95% konden detecteren. Volgens onderzoekers kunnen computerhulpmiddelen die gezichten kunnen herkennen, artsen helpen bij het stellen van de diagnose.

Fysieke kenmerken van mensen met autisme
Er is weinig tot geen onderzoek gedaan naar andere fysieke kenmerken van autisme die kunnen helpen bij het opsporen van de aandoening. Er zijn opvallende kenmerken die ouders ertoe kunnen aanzetten om hun kind al op jonge leeftijd te laten onderzoeken op autisme.
Vroege tekenen van autisme zijn onder meer:
- Vertraagde taalontwikkeling, zoals het begrijpen van spraak en uitspraak
- Moeilijkheden met bewegen
- Slecht oogcontact
- Sociale problemen, zoals geen interesse hebben in andere kinderen, niet reageren als je bij je naam wordt genoemd
- Beperkte of repetitieve belangen
- Moeilijk om gewoontes te veranderen
- Problemen met non-verbale lichaamstaal, zoals wijzen of gebaren