Sailor Moon is geliefd bij animefans over de hele wereld als een van de iconische series uit de jaren 90 en heeft het genre van de magische meisjes populair gemaakt. Toch zijn er een aantal aspecten van Sailor Moon die vanuit modern perspectief niet meer kloppen.

De nostalgiefactor zorgt er vaak voor dat fans van de Sailor Moon-anime uit de jaren 90 niet nadenken over de merkwaardige gebeurtenissen in de eerste verfilming. Gelukkig voor de trouwe fans van Usagi's avonturen als Sailor Moon, verscheen er in 2014 een moderne bewerking die meer op de originele manga lijkt: Sailor Moon Crystal. Deze gaf de serie een nieuw leven en loste veel problemen van de anime uit de jaren 90 op.
Vreemde details in Sailor Moon
De schurken van Sailor Moon zijn te simpel
Als het op complexe schurken aankomt, is het originele verhaal van Sailor Moon echt geweldig, maar in de anime uit de jaren 90 wordt het subtiele script van Naoko Takeuchi vaak over het hoofd gezien. Fans zagen dit detail gemakkelijk over het hoofd, omdat Sailor Moon zich vooral op de helden richtte. Het is dus begrijpelijk dat de schurken in de anime niet veel aandacht kregen.
Doordat de vele complexe achtergrondverhalen van schurken in het origineel werden genegeerd, misten fans hoe prachtig de personages uit Sailor Moon geschreven waren. Zo waren de vier koningen (jadeiet, nefriet, zoisiet en kunziet) in de manga het slachtoffer van manipulatie, maar animefans uit de jaren 90 kregen verschillende versies van de personages te zien die als slecht werden afgeschilderd, puur voor de lol.
Pluto's offer blijft grotendeels onopgemerkt
Eén van de Sailor Moon-bewakers waarvan het achtergrondverhaal in de anime uit de jaren 90 aanzienlijk werd gewijzigd, was Sailor Pluto. In eerste instantie offerde ze zichzelf en haar leven op om de tijd stil te zetten en de wereld te redden van Prins Demande. Hiervoor combineerde ze twee legendarische Zilveren Kristallen. In de anime verdwijnt ze nadat ze haar tijdvertragende krachten heeft gebruikt om Sailor Uranus en Neptune te redden van een helikopterexplosie.
In beide verhalen neemt ze de moeilijke beslissing om haar bondgenoten te redden, maar Sailor Pluto's eerste offer is emotioneler dan haar gehaaste verhaallijn in de anime uit de jaren 90. Ook in de latere Sailor Moon SuperS komt ze nauwelijks voor, waardoor haar dood meer aanvoelt als een zijsprong in het verhaal dan als een monumentale, wereldreddende beslissing. Het is oneerlijk om de daden van deze zeeman te behandelen alsof ze volkomen onbelangrijk zijn.
Geslachtsrollen in Sailor Moon zijn achterhaald
Je zou Sailor Moon makkelijk kunnen zien als een baanbrekende anime over vrouwelijke empowerment, maar de animatieversie uit de jaren 90 versterkte vaak achterhaalde stereotypen als het om vrouwen ging. Sinds de serie de weg vrijmaakte voor het genre van de magische meisjes, negeren veel fans deze problemen van Sailor Moon, maar ze bestaan nog steeds.
Eén van de emotionele ontwikkeling van Usagi's hoofdpersonage draait bijvoorbeeld om haar intense verlangen om de perfecte echtgenote, moeder of koningin te zijn. Veel van de andere zeemanspersonages dromen ook van romantiek in plaats van persoonlijke doelen, waardoor het vaak lijkt alsof de anime uit de jaren 90 de meer feministische visie van de manga bagatelliseert.

Scène waarin een personage transformeert en gevoelige lichaamsdelen zichtbaar worden
De anime-bewerkingen van Sailor Moon uit de jaren 90 bevatten vaak transformatiescènes van de hoofd- en bijpersonages die een beetje té expliciet waren, zeker naar de normen van vandaag de dag en zeker gezien de leeftijd van de personages in de serie.
Sailor Moon is bang om dik genoemd te worden
Sommige afleveringen van de serie zijn ronduit aanstootgevend en de manier waarop fat shaming en andere schadelijke stereotypen worden weergegeven. Een van de eerste afleveringen heeft letterlijk de titel "Learning to Be Thin from Usagi" en richt zich op haar schijnbare lichaamsidentiteitsstoornis. De aflevering zit vol met vreselijke ideeën en boodschappen, vooral voor gevoelige tieners.
Toen Usagi zichzelf na haar bad woog en zag dat ze een kwart kilo was aangekomen, was ze kapot van verdriet. De familie troost Usagi en adviseert haar om meer te bewegen, ook al was ze van jongs af aan dun. Om het nog erger te maken, tekende haar geliefde kat en mentor, Luna, een dikke Sailor Moon. Dit versterkt de houding van de serie ten opzichte van mensen die niet voldoen aan het schoonheidsideaal dat normale mensen onhaalbaar vinden.

De Princess Guard volgt een typisch anime-motief.
Hoewel het geen groot probleem is in het verhaal van Sailor Moon, voelt het soms toch een beetje vreemd dat de matrozen vaak moeite hebben met kleine bedreigingen, vooral aan het begin van de serie. Ze beschikken over elementaire krachten en magie uit het hele universum, maar de alledaagse schurken in de serie kunnen hun aanvallen gemakkelijk ontlopen.
Dit is een bekend motief in anime en fans houden ervan om uitgebreide actiescènes te zien. Het is dan ook gemakkelijk om dit detail over het hoofd te zien. Maar zelfs als de bewakers van de Maanprinses sterker worden en hun krachten beter leren beheersen, worden ze vaak buiten de strijd gelaten. Hierdoor moet Usagi op het laatste moment ingrijpen en de strijd beëindigen. Als ze Usagi's beschermers zijn, waarom hebben ze dan altijd haar hulp nodig?