Waarom zou je op één knie een aanzoek doen?

Middeleeuwse ridders (en Jon Snow uit 'Game of Thrones') stonden bekend om hun knielende houding, wat mogelijk van invloed is geweest op de huwelijksaanzoeken van vandaag de dag. Daarom gaan mannen op hun knieën om hun vriendin ten huwelijk te vragen .

Als je op het punt staat om ten huwelijk gevraagd te worden en de ander gaat op één knie zitten, kijk dan of zijn of haar schoen niet uitglijdt. Zo niet, wees dan voorbereid op een ja-of-nee-vraag.

Afgezien van het feit dat het een geheugensteuntje is, heeft het knielen om een ​​aanzoek te doen waarschijnlijk zijn oorsprong in een eeuwenoude historische gewoonte (of een combinatie van verschillende gebruiken). Zoals MarthaStewart.com aangeeft, knielen mensen al duizenden jaren om respect of eerbied te tonen. Mogelijk is de oorsprong ervan te vinden in het Perzische Rijk, waar begroetingen afhankelijk waren van sociale rang. De Griekse geschiedschrijver Herodotus merkte rond 430 v.Chr. in Perzië op dat " in gevallen waarin de een iets minderwaardig is aan de ander, men de wang kust ." " Wanneer het rangverschil te groot is, zal de mindere op de grond moeten knielen ."

Deze manier van begroeten, proskynesis genoemd, werd door Alexander de Grote overgenomen toen hij een eeuw later de macht over het rijk overnam. Sommige historici geloven dat knielen hier een onderdeel van was. Veel van Alexanders toenmalige Griekse en Macedonische onderdanen keurden het nieuwe ritueel af. Zij vonden dat zulke gebaren alleen voor de goden waren bestemd. Daarom was niet iedereen het ermee eens.

Maar het idee om te knielen als teken van eerbied bleek populair in zowel religieuze als toekomstige tradities. Katholieken knielen bijvoorbeeld op één knie wanneer ze voor een tabernakel staan ​​waarin de Eucharistie wordt gevierd. En Europese krijgers die na een gevecht tot ridder waren geslagen, knielden vaak voor hun bevelhebber, die hen met een zwaard tekende.

Volgens Bustle had knielen mogelijk voor het eerst een romantische betekenis in de gouden eeuw van de ridderlijkheid. In de 11e eeuw begonnen ridders nauwe banden te smeden met hofdames – een gewoonte die later bekend werd als ‘hoofse liefde’.

Omdat de vrouw doorgaans getrouwd is, is de aard van de relatie doorgaans niet seksueel van aard, maar altijd een serieuze verbintenis. Ridders zwoeren hun geliefden te dienen en te eren met dezelfde ijver als waarmee ze heren en koningen dienden. De romance van Guinevere met Sir Lancelot is een klassiek voorbeeld van hoofse liefde, net als het verhaal van Tristan en Isolde (hoewel het in beide gevallen om overspel gaat).

Er is geen duidelijk verband tussen die middeleeuwse trend en de hedendaagse aanzoektraditie, maar veel kunstwerken die de hoofse liefde uitbeelden, tonen de man die knielt voor de vrouw – een tafereel dat veel moderne verlovingsfoto's (zonder het harnas) weerspiegelt.

Kortom, knielen staat al eeuwenlang symbool voor toewijding en nederigheid, een houding die een vriend wellicht wil laten zien wanneer hij iemand voor altijd ten huwelijk vraagt. Maar als je met je voeten een aanzoek wilt doen, is dat geen overtreding van de gedragsregels.